رمز یکبار مصرف (OTP) رشته ای از کاراکترها یا اعداد است که کاربر را برای ورود به یک سامانه یا انجام یک تراکنش واحد، احراز هویت می کند. گذرواژه های یکبار مصرف اغلب با اختصار OTP و گاهی اوقات کدهای OTP نیز نامیده می شوند.

پس از اینکه با یک رمز یکبار مصرف وارد سامانه یا برنامه ای می شوید رمز منقضی شده و نمی تواند برای نشست ورود بعدی استفاده شود.

گذرواژه های یکبار مصرف اغلب برای احراز هویت دو عاملی در حوزه هایی مانند بانکداری آنلاین استفاده می شوند ، اما در حال حاضر سازمان ها نیز به طور فزاینده ای در حال استفاده از آن ها هستند. در مرحله اول ، اطلاعات ورود به سیستم معمول خود را وارد می کنید. سپس با استفاده از ابزاری مانند گوشی هوشمند یک رمز یکبار مصرف پویا ایجاد می کنید که برای احراز هویت OTP لازم است.

تیم های پشتیبانی فنی معمولاً رمزهای یکبار مصرف را برای افرادی که اعتبار ورود به سیستم خود را در یک حساب یا وب سایت فراموش کرده اند و یا منبع مورد نظر به محافظت اضافی در برابر تلاش های ناخواسته دسترسی نیاز دارد ، مدیریت می کنند. همچنین رمزهای یکبار مصرف می توانند لایه دوم تأیید اعتبار را برای کاربری که از قبل در سیستم تأیید نشده است ایجاد کنند.

این مرحله اضافی امنیت بیشتری را تضمین می کند. اگر کاربران غیرمجاز در طی این فرآیند به رمز ورود معمول شما دسترسی پیدا کنند ، باز هم رمز عبور یکبار مصرف نخواهند داشت. به همین دلیل امروزه سرویس های آنلاین بیشتر و بیشتر شروع به استفاده از احراز هویت دو عاملی می کنند ، مخصوصاً وقتی صحبت از داده های حساس می شود.